Gespreks­­­­groepen

Wat gebeurt er als je jong bent en je krijgt te horen dat je kanker hebt?
 Je eerste gedachte is misschien “dat kan helemaal niet, het is niet waar! Ik begin pas met mijn leven, heb nog zoveel plannen. Er komen veel vragen op je af over behandeling, keuzes die misschien gemaakt moeten worden. Maar ook over werk, eventuele kinderwens, relatie, zorgen over je jonge gezin. Hoe ga je om met reacties uit je directe omgeving. Daarover praten met mensen die weten waar het over gaat kan een enorme steun zijn.

Voor rouw bestaat geen termijn. Helaas is de ervaring dat de omgeving en veel werkgevers na verloop van tijd de rouw genoeg vinden. Soms kan je zelf het gevoel krijgen dat u te lang rouwt. Of zijn je gevoelens zo intens dat je er geen raad mee weet. Het uitwisselen van gedachten en gevoelens hierover met mensen die ook een dierbare aan kanker verloren hebben kan verhelderend en heilzaam zijn. Je kan elkaar ontmoeten in een gespreksgroep voor nabestaanden. 

Borstkanker treft mensen van alle leeftijden, van jong tot oud. Het ziekteproces is voor iedereen verschillend. Het brengt van alles met zich mee. Dat hangt niet alleen af van de persoon. Het is ook de fase van het leven waarin je zit die een rol kan spelen. Heb je opgroeiende kinderen, een jong gezin, een drukke baan of staat je er alleen voor?

We hebben verschillende gespreksgroepen onder professionele begeleiding om met elkaar ervaringen uit te wisselen.

Diagnose kanker verandert het leven. Het uitwisselen van ervaringen met anderen in een vergelijkbare situatie kunnen helpen om deze periode te komen. Bij ‘kLEEF! heb je de mogelijkheid om elkaar te ontmoeten in een gespreksgroep voor mensen die slokdarmkanker hebben of hebben gehad. Onder begeleiding van onze professionele gesprekspartner sta je stil bij wat je allemaal is overkomen.

Je hebt een gezin en je krijgt te horen dat je partner kanker heeft. Je wereld staat op zijn kop; er komt heel veel op je af. Je wilt er zijn voor je partner, maar je hebt zelf ook veel vragen. Hoe ga je om met de impact op je zelf, je werk, je vrienden? Wat bespreek je met de kinderen? Hoe ga je om met de spanning? Opeens sta je op de tweede plaats en gaat alle aandacht uit naar je “zieke” partner. En wie zorgt er voor jou?

Ervaringen delen met anderen die hetzelfde meemaken, kan een enorme steun zijn. Bij Stichting ‘kLEEF! hebben we ervaring met gespreksgroepen. Deze gespreksgroep is bedoeld voor jonge mensen met een partner die kanker heeft.

Bij ons komt regelmatig de vraag binnen of er meer jonge moeders zijn met kanker. Mensen geven aan behoefte te hebben aan het uitwisselen van ervaringen.
Denk aan vragen over bijvoorbeeld het gezin, relatie, werk of emoties. Misschien heeft je ook de behoefte om anderen te ontmoeten die in dezelfde situatie zitten. Dan ben je meer dan welkom om onder professionele begeleiding met elkaar ervaringen uit te wisselen.

Je bent jong, je hebt geen kinderen en je krijgt te horen dat je kanker hebt. Hoe ga ik hiermee om? Wat betekent dit voor mij en mijn toekomst? Hoe vertel ik dit mijn omgeving of misschien wel toekomstige partner? Hoe ga ik om met angst, verdriet, boosheid?

Zeker als je jong bent kun je je eenzaam voelen in dit proces en behoefte hebben aan andere jonge mannen/vrouwen die hetzelfde meemaken. Het uitwisselen van elkaars verhalen en ervaringen kan enorme steun bieden in deze onzekere periode.

Het verlies van een broer of zus is het verlies wat het meest dichtbij komt. Vaak heeft dit gevolgen voor de rest van je leven. Toch wordt er maar weinig over gesproken of naar gevraagd. Moet je ook een broer of zus missen en heb je behoefte daarover met gelijkgestemden van gedachten te wisselen? Dat kan bij Stichting ‘kLEEF! Wij hebben ervaring met gespreksgroepen en in november (28 november om 15.00 uur) starten we een nieuwe groep.

Niet meer beter worden, maar dankzij de medische wetenschap toch langer leven met uitgezaaide kanker dan gedacht of voorspeld. Hoe doe je dat? Hoe pak je de draad van het leven op als de toekomst zo onzeker is en het leven zo hectisch? Het uitwisselen van elkaars verhalen en ervaringen kan enorme steun bieden in deze onzekere periode.

Ben je niet meer diegene die je eerder was omdat er een hersentumor bij jou is geconstateerd? Merk je ook dat er zowel lichamelijk als psychisch veel is verandert? Dat de tumor een grote invloed heeft op het gezin, je werk en je dagelijkse leven? Het uitwisselen van elkaars verhalen en ervaringen kan enorme steun bieden.